Hallo ik ben Liesbeth Dingemans.
fotograaf uit Amsterdam.

Voorstellen

Geboren in 1969 in Amstelveen. Fotografie is me met de paplepel ingegeven door mijn ouders. Die namen overal hun camera mee, wat nu heel gewoon is, maar vroeger in mijn jeugd bijzonder was. Van mijn hele jeugd zijn veel foto’s gemaakt en die werden door mijn ouders zelf in hun doka op zolder afgedrukt. Heerlijk vond ik het om naast mijn ouders in dat gekke rode licht te staan en dan met handen wapperen om zo het fotopapier plaatselijk meer licht te geven en dan in het ontwikkelbad de foto langzaam te zien verschijnen. Na mijn middelbare school  was fotografie of kunstacademie geen optie, je moest een echt vak leren, zo vonden mijn ouders. Ik ging na een jaar in Frankrijk, Psychologie studeren aan de UvA in Amsterdam en had zelf een eenvoudige camera waar ik mijn studentenleven sporadisch vastlegde. Tijdens de fotowedstrijd van de studentenvereniging ging ik pas echt op zoek naar een creatieve manier van fotograferen en leende samen met mijn vriendin de oude camera van mijn ouders en we gingen op pad in Amsterdam. Mooie beelden maken waarin iets net niet klopte, er moest een verhaal in zitten en daar kreeg ik zo veel lol in. We wonnen de fotowedstrijd, niet onbelangrijk: Paul Huf was de juryvoorzitter! Daarna ben ik gegrepen door de fotografie op Buitenkunst, een hele week fotograferen onder leiding door een ervaren docent, rolletjes ontwikkelen en afdrukken. Ik heb een serie over muzikanten gemaakt met hun instrument. Daarmee ben ik ook naar de Fotoacademie Amsterdam gegaan en mocht meteen starten. Mijn carrière als personeelsadviseur heb ik langzamerhand afgebouwd, terwijl mijn klanten in de fotografie langzamerhand zich aandienden.

Specialisatie

Ik heb me eigenlijk niet echt gespecialiseerd, want ik vind zo veel interessant, maar ik hou toch het meeste van mensen fotograferen. Op de fotoacademie heb ik de richting Journalistiek, Documentair, Portret gevolgd bij Joost van den Broek (fotograaf voor de Volkskrant), daar heb ik ontzettend veel van geleerd. Heerlijk vond ik het om voor de serie Politici op pad te gaan, om iedereen op een ontspannen wijze niet geposeerd tijdens zijn werk of het campagne voeren te vangen op een moment van actie, dus op een alledaagse wijze voor mijn camera te krijgen, zonder dat ik een paparazzi werd. Geweldig! Daarna ben ik bij het Parool stage gaan lopen, dat heeft me veel opgeleverd. Veel diverse opdrachten en publiciteit natuurlijk, maar ook veel contacten heb ik er opgedaan en het heeft veel vertrouwen gewekt bij mijn opdrachtgevers.
Nu ben ik wel iemand die van afwisseling houd, meestal fotografeer ik mensen op een journalistiek/documentaire wijze en ik maak veel portret op locatie voor mijn opdrachtgevers, veel mensen aan het werk in hun beroep. Van advocaten, politie en handhavers, maar ook mannen aan het werk in de haven of juist dames in hun ‘mannelijke’ technische beroepen. Dat vind ik echt geweldig. Ik heb bijvoorbeeld duoportretten van technici en universitaire onderzoekers met hun onderzoeksopstelling. Maar ik maak ook studioportretten, van bijvoorbeeld kinderen met hun zelfgemaakte hoeden, en ik doe ook soms productfotografie, ook erg leuk om te doen. En soms ook interieurs of zelfs een modeshoot met honden en dat terwijl ik bang ben voor honden. Of voor een ingenieursbureau bruggen of tunnels, en voor Rijkswaterstaat landschapsfotografie, de rivieren van Nederland in beeld brengen. Dan weet ik een foto te maken van mensen zonnebadend langs een uiterwaarde van de Lek waarnaast ook de koeien op het strandje liggen. Dat vind ik schitterend.  Juist dit soort afwisseling vind ik ontzettend belangrijk.